“Fiets maar alsvast Lucas, wij komen er zo aan” en zoals wel vaker fiets hij alvast richting het voetbalveld. Stoer in tenue, helemaal klaar voor zijn training. Scheenbeschermers, kniesokken, t-shirt en korte broek.

Lees verder

Verliefdheid en verkering...ik had gedacht dat het nog jaren zou duren voordat we met dit soort zaken te maken zouden krijgen, maar de werkelijkheid heeft mijn fantasie alweer ingehaald....Lucas (7) heeft al een paar meisjes in zijn klas waar hij van heeft gezegd er verliefd op te zijn...

Lees verder

Maandag ochtend, een normale werkdag weer...het beloofd een mooie dag te worden volgens de voorspellingen....maar wat we van de dag maken, bepalen we nog altijd zelf. De omstandigheden om ons heen kunnen zo hun invloed uitoefenen op ons humeur, maar emoties zijn van jezelf, enkel en alleen van de persoon in kwestie.

Lees verder

We zitten aan de tafel, en Lucas heeft zijn dag niet helemaal. Hij is een paar keer ondeugend geweest en ook nu maakt Tally een opmerking over de gang als hij niet stopt met vervelend zijn.

Lees verder

Wie herkent het....je ligt warm onder de dekens, in huis is het stil. De wereld lijkt te slapen, maar mij lukt het niet... En zo vreemd...hoe harder ik probeer te slapen hoe moeilijker het lukt.

Lees verder

Het leven is wat je gebeurt, terwijl je andere plannen maakt…ik gebruik de quote zo vaak, dat het bijna tatoeage potentieel is geworden…maar waarheid als een koe.

Lees verder

Lucas blijft me telkens weer verbazen met zijn bijzondere vragen...hij was immers nog maar net 3 jaar toen hij vroeg "Mama...waarom ben ik eigenlijk op aarde?". Hoewel ik deze vraag toen al erg moeilijk te beantwoorden vond, blijft hij me verrassen met nieuwe filosofische kwesties...zo herkenbaar, en heerlijk om met hem in gesprek te zijn hierover. Zo vroeg hij onlangs: "Mama...? Wat is oneindig..."

Lees verder

Ik herinner me als de dag van gisteren dat ik als meisje van een jaar of 7 thuis met de rest van de familie aan de tafel zat. Er kwam een vervelend nieuwsbericht ter sprake. Er bleek een jonge man overleden te zijn doordat er een betonblok op hem was gevallen. Ik was helemaal onder de indruk van het verhaal, probeerde me voor te stellen hoe zoiets kon gebeuren, en maakte dan ook een voor mij heel logische opmerking: “ Als die man geweten had dat het eraan kwam, was hij vast wel weggerend!”

Lees verder

Iedere avond rond 19:00 is het weer bedtijd voor de jongens, en eigenlijk is het wel leuk om hun ritueel eens op papier te zetten. Voor mij is het een bekend en vanzelfsprekend tafereel geworden, maar zo nu en dan realiseer ik me weer dat ze snel groot worden en voor ik er zelf erg in heb kan ik me niet eens meer herinneren hoe het ging. Dus tijd om de zaken zwart op wit te zetten....

Lees verder