De laatste dagen, komt Lora regelmatig spontaan op me af en zegt: “I’m gonna boop you on the nose..” waarna ze vervolgens met haar kleine vingertje op mijn neus duwt en dan lachend zegt: “BOOP”
Ik begreep er niets van, hoe schattig...maar waar komt deze actie vandaan? En waarom praat ze ineens Engels?
Mijn jeugdherinnering aan Texel is het bezoek aan Ecomare: oog in oog staan met deze aandoenlijke dieren heeft ervoor gezorgd dat ik ze vanaf dat moment op nummer 1 heb staan van mijn meest favoriete dieren...en waarom zul je je misschien afvragen?
Yippie! Vakantie! Eindelijk...zeggen de kinderen... Terug naar Texel, ik ben de tel kwijt voor de hoeveelste keer. Al van kleins af aan ben ik een beetje verliefd geworden op het eiland...de rust...de ruimte...en natuurlijk: de zeehonden!
Vandaag beginnen we de dag met een flinke wandeling in plaats van de metro. Het is namelijk heerlijk weer en het lijkt me nog zo vroeg om al iets te ondernemen. We gaan op zoek naar een leuk koffiezaakje waar we spelletjes spelen en ontbijten. Daarna gaan we even naar het park waar Lora zich weet te vermaken met het achterna rennen van de duiven en het bij elkaar rapen van blaadjes.
Eindelijk is het zover, al maanden keken we ernaar uit! Lora (3) en ik samen op stap, met de slaaptrein naar Wenen. Traditiegetrouw, aangezien ik met Lucas en Julian soortgelijke reisjes gemaakt heb.
Ik heb me bedacht dat we om 17:47 de trein in Sittard nemen, en eigenlijk ook zoals dat altijd gaat, halen we die maar op het nippertje! Rennend met de buggy over het perron kunnen we nog net voor het sluiten van de deuren mee...
Heerlijk, een stedentripje, maar waar naartoe deze keer? We hebben al heel wat steden gezien in Europa, maar Sofia was nog nooit bij me opgekomen. Heerlijk om een stad zonder verwachtingen te bezoeken. Zonder verder enige voorinformatie heb ik geboekt. En dat was al het begin van een een prettige reis.
‘Wie nu nog geen veertig is, zal mogelijk nooit sterven.’ Die bijzondere voorspelling doet de Engelse futuroloog Ian Pearson, aldus de Telegraaf op 20 februari 2018. Nou nou, bof ik effe, dacht ik bij mezelf...ik ben namelijk nog net geen veertig...