“Waarom hebben onze katten eigenlijk geen halsbandje om met hun naam erop?” vraagt Lora ineens uit het niets...

Lees verder

De gyneacologe die werkte van negen tot vijf Een gewaardeerde collega in het bedrijf Werkte graag met haar patiënten Verwende vrienden met haar spaarcenten Maar in basis blijft het gewoon een kutwijf

Er was eens een naaister die haakte Een man aan de arm en maakte Naast prachtige outfits Drie huisgemaakte kids bewijs dat zij als naaister nooit verzaakte

Er was eens een dochter van een slager Met een mooi vol figuur, niet te mager Ook al vindt zij dat niet altijd fijn, Het mag best een onsje meer zijn Zo was immers ook het motto van vader

Som zijn er van die dagen, Dat je me beter niets kunt vragen Dan wil ik alleen maar rust Totdat de tranen zijn gesust En ik weer vreugde kan verdragen

Als ik met Lora onderweg ben van Beek naar Geleen zegt ze ineens: “Mama ik moet plassen!” “Ok, dan gaan we even bij Mc Donalds naar de wc..” antwoord ik omdat me dat de meest praktische oplossing lijkt om een natte broek te voorkomen... “Wat is Mc Donalds ook alweer?” vraagt Lora nieuwsgierig Als we de parkeerplaats opdraaien en ze de grote gele M ziet, zegt ze: “Och ik weet het al! Dat is die soort Hornbach voor frietjes!” ???? #wekelijksnaarhornbachwanterisaltijdietstedoenyippie-jaja-yippie-yippie-yeah!

De laatste dagen, komt Lora regelmatig spontaan op me af en zegt: “I’m gonna boop you on the nose..” waarna ze vervolgens met haar kleine vingertje op mijn neus duwt en dan lachend zegt: “BOOP” Ik begreep er niets van, hoe schattig...maar waar komt deze actie vandaan? En waarom praat ze ineens Engels?

Lees verder

Mijn jeugdherinnering aan Texel is het bezoek aan Ecomare: oog in oog staan met deze aandoenlijke dieren heeft ervoor gezorgd dat ik ze vanaf dat moment op nummer 1 heb staan van mijn meest favoriete dieren...en waarom zul je je misschien afvragen?

Lees verder

Yippie! Vakantie! Eindelijk...zeggen de kinderen... Terug naar Texel, ik ben de tel kwijt voor de hoeveelste keer. Al van kleins af aan ben ik een beetje verliefd geworden op het eiland...de rust...de ruimte...en natuurlijk: de zeehonden!

Lees verder