#Seadogs

Leestijd 11 minuten

Nou, simpel...De manier waarop ze uit hun grote vriendelijke ogen kijken, de speelse snorharen, de altijd vriendelijke glimlach die ze ogenschijnlijk lijken te hebben, de tevreden snuitjes als ze dobberend in het water hangen en hun ogen dicht knijpen, de sierlijke bewegigen die ze (ondanks hun logge lijf) in het water kunnen maken, de snelheid waarmee ze ‘vliegend’ door het water glijden, de relaxte uitstraling als ze liggen te chille op het land....Voor mij zijn ze ultiem ZEN!

Dus kon een bezoekje aan Ecomare niet achterwege blijven...

Heerlijk om de liefde voor zeehonden door te kunnen geven aan de kids, die op hun beurt allemaal even enthousiast zijn. Lucas heb ik al een paar jaar geleden aangestoken...

Met hem staar ik naar de heerlijk dikke-knuffelachtige lijven en we fantaseren samen over hoe hard die zeehonden van een waterglijbaan zouden kunnen gaan. Ook het enthousiasme voor glijbanen en wildwaterbanen heb ik blijkbaar overgedragen...Lucas wordt zo vrolijk van de gedachten dat we een zeehond in een glijbaan zouden kunnen stoppen en hoe hard die wel niet zou kunnen glijden, dat hij bedenkt een zeehond graag als huisdier te willen hebben. Maar omdat die zo groot zijn, bedenkt hij een micro-zeehond te willen fokken... #heerlijkomtefantaseren

Maar Ecomare is niet alleen leuk vanwege de zeehonden, er is nog zoveel meer te zien en te beleven... Lucas en ik ervaren uiteindelijk nog een gelijkwaardig geluksgevoel als bij de zeehonden bij het zien van de kleine roggen in het souterrain: ze zwemmen relaxed en met een ‘bad-ass’ look op hun kop...totdat...ze zich omdraaien en hun buik laten zien, waar dan ineens het meest snoezelige, vrolijke en schattige ‘gezichtje’ te voorschijn komt! We liggen helemaal in een deuk en zijn samen alweer verliefd! Op de tijgerrog! #puberverliefdheid

Op zondagmorgen is het weer niet zo geweldig, maar het is droog. Dus ik wil graag naar het strand...maar omdat de huispuber weer roept niet mee te willen, wil eigenlijk niemand mee...met moeite krijg ik Lora en Tally toch nog mee, terwijl de jongens gaan zwemmen, en zo gaan we op weg naar het strand bij paal 33.

Met Lora gaan we schelpen zoeken, en wederom geniet ik van het uitzicht...van het ruizen van de zee, het kabbelen van de golfjes, het knisperen van de schelpen, het vinden van de ene na de andere schelp, de zoute zeelucht, de wind in mijn haren...ik kan me echt verbazen over hoeveel moois de aarde te bieden heeft...geluk zit soms zelfs in een ieniemienie klein schelpje....

Als we een zakje vol gevonden hebben, gaan we nog langer van het uitzicht genieten maar dan met een heerlijke cappucciono en brownie bij strandpaviljoen Kaap Noord...#haddenwemaareenstrandhuisje

Die middag sluiten we ons aan bij de jongens in het zwembad en probeer ik met Lucas het snelheidsrecord te breken in de glijbaan:
“Kom op mama, je kunt het, doe een zeehond na!” roept Lucas bemoedigend...#puberlol

‘s Avonds gaan we nog eten in De Koog terwijl de regen steeds dominanter over Texel heen trekt. Ik lees de storm waarschuwingen en blijf hopen dat de voorspellingen niet kloppen...maar helaas...die nacht lig ik wakker in de tent als ik hoor hoe hard het regent en waait. Ik maak me zorgen over de tent, hebben we hem goed genoeg vast gezet? Gaat de regen nu onder de tent door komen? Ligt Lucas wel droog? Staan we niet te kort bij de bomen die om kunnen waaien? Waar is de voetbal ook alweer? Die ligt nog buiten en zal nu wegwaaien, datzelfde geldt voor de grote opblaasbare raket? Nou noem maar op, als je eenmaal dit soort gedachten toe laat in de nacht, wordt slapen erg lastig zo blijkt...

Toch blijf ik braaf in de slaapzak liggen, mede omdat die me heerlijk warm houdt natuurlijk..als Lora rond 9:00 uur roept dat ze wakker is, staan we op...om vervolgens te constateren dat er zich een kleine watersnoodramp heeft voltrokken die nacht...de voortent is onder water gelopen, niet omdat de tent lekt, maar omdat alle regen van de camping zich verzameld lijkt te hebben voor onze tent en daar als een kleine vijver staat te dringen om de tent in te stromen...wat dus blijkbaar ook gelukt is die nacht...we bekijken de schade en zien dat de weekendtas met kleding van Lucas als slecht werkende zandzak gediend heeft...hij heeft wel liters water geabsorbeerd maar ook nog vele liters door gelaten. Schoenen, spelletjes en kleding zijn allemaal nat...We verdelen de taken: ik verzamel de natte spullen en ga ze drogen in de wasserette, terwijl Tally het zeil droog dweilt. En zo is een uur later enkel het stilstaande water voor onze tent nog het bewijs van deze stormachtige nacht... #alleendevisjesontbreken

Omdat de regen wederom in aantocht is, besluiten we naar de TexelZoo, oftewel de vlindertuin te willen gaan:
“Kom dan gaan we vlinders kijken..” zeg ik enthousiast...waarop Lucas roept:
“Ik wil geen stomme schijt vlinders kijken!”
waarop Lora zucht:
“Puber!!!... nou ik wil wel vlinders kijken hoor!”

En zo gaan we dus wederom zonder de jongens op pad. Op naar de TexelZoo. En hoewel ik meende dat het niet zoveel voor zou stellen, vermaken we ons er goed, en gaat Lora op vlinderjacht met een kaart in haar hand. Er zijn ook andere kleine dieren zoals stokstaartjes, een vosje, een wallaby, uilen, vogels, apen, possums enzovoorts. Leuk om gezien te hebben, en even regen vrij!

Daarna rijden we door naar Oudeschild om ook nog even daar rond te kijken en besluiten we dat we ook bij visrestaurant ‘t Pakhuus gaan lunchen, omdat de verhalen van Nathalie en Fares ons lieten watertanden...en zo genieten we met uitzicht op de haven van verse kreeft, zalm, garnalen, tonijn, wijn en als lekkerste wat mij betreft: dessert en friandises... #moeilijkewoordensmakenhetlekkerst

Vandaag de laatste dag op het eiland, besluiten we wel gezamelijk te willen afsluiten. En dus gaan we eindelijk met z’n allen, terug naar standpaviljoen Kaap Noord om het beste tafeltje te bemachtigen, een rugzak vol spelletjes, uitzicht op het woeste zeewater & de Ipad om mijn blog te schrijven terwijl we heerlijk vanuit warmte genieten van het prachtige uitzicht en de afgelopen dagen..

En stiekum heel hard hopen dat we de tent droog in kunnen pakken morgen... #eindehashtags