(voor Tally, Tim en Izo)
Afgelopen 3 dagen ben ik als festival maagd, 1 van de 62.487 bezoekers geweest op Pukkelpop, een groot muziek festival (vergelijkbaar met Lowlands) te Kiewit (België). En omdat ik dit zo’n bijzondere ervaring vind, zal ik voor alle mede festival-maagden (en overig geïnteresseerden) mijn ervaring zo objectief mogelijk proberen te omschrijven ….
"Het leven is een feest, maar je moet zelf de slingers ophangen", zijn de befaamde woorden van mijn idool Toon Hermans. En dus, nog steeds zo enorm dankbaar voor ons wonder, hangen we dan ook weer rond 16 augustus de slingers op voor Lucas. Al voor de 7 de keer dit jaar. Alsof het allemaal gisteren was dat hij na een intens, heftige maar wonderbaarlijke zwangerschap werd geboren.
Vandaag een bezoek gebracht aan de Brand bierbrouwerij te Wijlre waarmee mijn visie op een simpele gele rakker, voorgoed veranderd is. Nu moet ik er eerlijkheidshalve gelijk bij vertellen, dat een pilsje, of andersoortig bier, tot voor kort, helemaal niet aan mij besteed was. Ik kwam niet verder dan een Shandy (bier met 7-up voor de jonkies onder ons), maar dat was ook alweer een jaar of 18 geleden….
Eindelijk, ze zijn er weer, pap en mam veilig terug van een weekje Frankrijk. En hoe gezellig dat we als gezin weer aan de tafel zaten vanavond: Marc, Nathalie, ik, en onze uitbreiding niet te vergeten natuurlijk, Ylanda, Tally, Fares, Amber, Indy, Lucas en Julian….ze zijn inmiddels allemaal onderdeel van het meubilair geworden…alleen Ahmed ontbreekt, ons zwevende meubelstuk…maar ondanks het gemis van Ahmed is het een gezellige boel, en hebben we genoeg bij te kletsen.
Wat is het toch een fascinerend fenomeen, dromen...iedereen heeft ze, droomt ze, bedenkt ze...soms bewust aangestuurd, of ontstaan in een diepe slaap. Ik ben altijd al bewust bezig geweest met mijn dromen, heb een kladblok en een dikke dromenencyclopedie op mijn nachtkastje liggen. Meer dan eens kan ik er echter niet uit wijs komen waar de droom vandaan komt. Heb ik dit willen dromen of wordt de droom opgedrongen, is het een voorspelling of juist een herinnering.....
Misschien ken je ze wel...van die kleine, groen of bruine, langsprietige, je hoort ze wel maar je ziet ze niet, vooral na zonsondergang luidruchtige insecten, genaamd sprinkhanen of krekels….door Julian in een verzamelterm omgedoopt tot STREKELS……
Heerlijk, een paar dagen er tussenuit met Christel en Tamar....we wilden graag naar een stad die we nog niet kenden, en aangezien we alle 3 behoorlijk wat van de wereld gezien hebben, bleek het best een opgave een stad te vinden, die nog onbekend en nieuw voor ons was....Het is Luxemburg geworden....