Sorry hè, lieve puber

Leestijd 9 minuten

Sorry hè jongen, voor het feit dat we je game-tijd zo vaak beperken, dat we je vragen om soms te helpen in het huishouden en dan ook nog vragen om het zonder te zuchten te doen. 

Sorry dat we soms aan je vragen hoe het met je gaat of hoe het was op school. Ik begrijp dat het een hele lastige vraag is om te beantwoorden in jouw positie!

Sorry voor het feit dat we telkens vragen of je al het huiswerk af hebt en of je zeker weet dat je alles hebt gemaakt en geleerd. Sorry dat we je daarmee soms het gevoel geven interesse te hebben in het zinloze fenomeen dat school genoemd wordt. 

Sorry dat we altijd direct een mail krijgen als er een nieuw cijfer bekend is, en dat we dan steeds weer vragen hoe de rest van de klas het gemaakt had. Sorry dat we bij een onvoldoende nog meer vragen stellen en dat we steeds onze hulp aanbieden als je die nodig zou hebben.

Het spijt me ook dat je je zo vaak voor ons schaamt. Dat we in het bijzijn van jouw vrienden gewoon in het openbaar naar je zwaaien, of erger nog: soms een kus willen geven! Sorry sorry dat we je ook nog wel eens zullen knuffelen als we net koffie gedronken hebben en jij dat dan ruikt.

Het spijt me dat we zo vaak vragen of je zeker weet dat alle was in de wasmand ligt, en dat we de broeken en onderbroeken tellen die we tegenkomen om daarmee dezelfde vraag een half uur later nog eens te stellen.  

Sorry dat we willen weten waar je uithangt of wat je aan het doen bent als je niet op school bent, dat de nieuwste technologie ervoor zorgt dat we telkens kunnen weten waar je bent, dat je vader je computer kan hacken om te zien wat je feitelijk aan het doen bent om je soms te confronteren met onrechtmatigheden in je verweer.

Sorry dat we je niet een heel groot telefoonabonnement gegeven hebben en je daardoor beperkt wordt in het gebruik van je data terwijl al je klasgenoten een vele coolere, sneller, duurdere en grotere telefoon hebben met onbeperkt data gebruik.

Sorry dat we steeds weer de verkeerde smileys gebruiken als we je een sms of een appje sturen, oh en sorry dat we überhaupt nog wel eens een sms sturen, want dat is zoooo 2010!

Sorry dat we te weinig afkortingen gebruiken in onze teksten, of punten en hoofdletters gebruiken zoals ze bedoeld zijn. Ik begrijp dat het MEGA irri is als je ouders zoiets doen. Oh en dan ook sorry natuurlijk voor het feit dat wij nog zoiets gebruiken als Facebook in plaats van Instagram...euh sorry: Insta

Sorry dat we zo’n flauwe grappen proberen te maken als je vrienden op bezoek komen, en dat we steeds weer zeggen dat je best eens vaker iets mag afspreken. 

Super sorry voor het feit dat we je zo weinig zakgeld geven, want al je klasgenoten krijgen wel 10 tot 20 keer zoveel per week! 

Sorry dat we je boterhammen niet meer smeren en we ons vervolgens ook nog eens bemoeien met datgene wat je wel of niet mee naar school wilt nemen? Sorry dat we dagelijks vragen of je wel fruit hebt gegeten en owww sorry dat ik weer eens vroeg wanneer je naar de kapper gaat!

Sorry dat ik vergeten ben dat je vandaag een uur later op moest staan waardoor ik je weer eens te vroeg wakker heb gemaakt, en sorry dat we ook in het weekend verwachten dat je uiterlijk om 10:00 uur op staat...je lag net zo lekker te slapen...

Sorry dat wij ook soms willen bepalen wat er op televisie komt na 20:00 uur en sorry dat je dan soms gewoon iets moet kijken waar je niets aan vind.

Sorry dat ik zo nu en dan ook op de bank wil zitten waar jij net languit wilt gaan liggen en sorry dat ik soms vraag of jij ook voor de rest iets te drinken wilt pakken.

Sorry dat we soms van je vragen om op je broertje en zusje te letten al hebben we afgesproken dat je geen luier hoeft te verschonen. Sorry dat we zo vaak vragen of je alsjeblieft eens aardig wilt zijn tegen je kleine broer die jou zo bewonderd, jij bent in alles zijn grote voorbeeld. Sorry dat we ook die zin telkens weer herhalen en je zeggen dat hij van je houdt...

Sorry dat wij wel eens onze stem verheffen als jij respectloos antwoord geeft op onze vragen, of als we het echt niet eens zijn over 1 van bovengenoemde zaken. Sorry dat we niet altijd het goede voorbeeld zijn van hoe je de rust kunt bewaren als iemand het bloed onder je nagels vandaan weet te halen met zijn woorden, zijn blik of zijn bewuste negeer-actie.

Sorry dat we niet altijd helemaal begrijpen wat jij nodig hebt, maar dat we toch aan je ogen vaak zien wat je eigenlijk zou willen zeggen.

Sorry dat jij altijd weer op tijd naar bed moet terwijl al je klasgenoten nog online zijn, en sorry dat we ook nog verwachten dat je je telefoon beneden laat liggen.

Tenslotte heel erg sorry voor al deze excuses en als laatste voor mijn slot: Sorry, dat ik zielsveel van jou hou, puber of niet!

Ps: en sorry dat je dit lange verhaal hebt moeten aanhoren