Tsjechië dag 2,3,4,5 en 6

Leestijd 10 minuten

en dat betekent voor mij, mezelf even geen verplichtingen opleggen, niet aan werk denken, zo min mogelijk huishoudelijke taken (of heet dat nu dan tentelijke taken?), niet vooruit en niet achteruit denken over mijn leven, gewoon in het hier en nu, samen met ons gezin, samenzijn...leuke dingen doen, lekker eten, bezichtigingen en spelletjes spelen...lol maken en genieten...want dat is wat mij betreft op en top vakantie...en eigenlijk ook op en top leven als je het mij vraagt...

Ondanks al die voornemens, begon deze ochtend, de 6 de dag, dan toch met het inzetten van een wasje...misschien juist omdat ik dat thuis niet zo vaak doe, en Tally bij ons meestal het waswijf is, vond ik het wel leuk om hier vandaag mee te beginnen want vakantie of niet, we willen toch nog enigszins schoon uit zien en tot op zekere hoogte netjes overkomen. Iets wat overigens niet voor iedereen vanzelfsprekend schijnt op de camping...Poh, als je ziet hoe mensen er soms bij lopen, word ik vanzelf heel erg nieuwsgierig naar wie ze in het dagelijks leven eigenlijk zijn. 

Al die verscheidenheid, dat maakt het zo leuk op een camping. En terwijl ik dus deze morgen voor de eerste keer in 6 dagen tijd, een wasje wil gaan inzetten, raak ik aan de praat met een andere kampeerster, die ook de was aan het doen is. Zij blijkt inmiddels al zoveel gewassen te hebben, dat ze precies van alle 3 de wasmachines kan zeggen welke een geluidje maakt, hoe ze werken, wat de mankementen zijn etc. Ik raak toch even in verwarring, had ik dan veel meer moeten wassen? Hebben we dan teveel kleding meegenomen, dat het eerder niet nodig was? 
Ik overtuig mezelf ervan dat zij vast al veel langer hier is en een groter gezin heeft waardoor ze zoveel moet wassen, zodat ik mijn gedachten weer over iets anders kan laten gaan.

Zo bedenk ik me vervolgens wat de tijd ontzettend snel voorbij gaat op de camping. Dit is onze 6 de dag maar we lijken pas net vertrokken. We zijn vrijdag nog naar het stadscentrum van Neurenberg geweest, een hele mooie stad overigens met sfeervolle en gezellige terrasjes en pleintjes. Zaterdag zijn we aangekomen op de camping in Praag waar we de rest van de vakantie zullen verblijven. Een heerlijke plek waar de tijd voorbij vliegt omdat er zoveel te doen en te zien is. 

De kinderen vermaken zich hier heel makkelijk omdat er veel Nederlanders zijn en dat maakt het toch net iets gemakkelijker om contact te leggen. Lucas is al standaard ingedeeld in het plaatselijke voetbalelftal, waar hij laat zien dat hij zijn moves zeker nog niet verleerd is. Voor Julian is vakantie ook een beetje rust in zijn hoofd, even niet alles te hoeven overdenken...hij zit graag teruggetrokken met zijn koptelefoon op voor de zoveelste keer dezelfde film te kijken. Onverstoorbaar en verdronken in zijn IPad...gelukkig wisselt hij het ook af met actieve momenten waarop hij met Lora of Lucas samen speelt...
En Lora? Ja...daar kan ik een boek op zich over schrijven. Die bepaald eigenlijk voor het grootste deel wat we doen, want een 3 jarige vind vooral zichzelf heel belangrijk...zo zaten we in de auto onlangs en had zij haar raampje open gemaakt. Omdat we een snelweg opreden vroeg ik of het raampje dicht mocht, waarop ze zei:
"Nee, ik heb dat raam net open gedaan omdat dat beter is voor mijn lijf!" 
"Beter voor je lijf? Wat bedoel je daarmee?" Vragen we behoorlijk lachend...
Waarop ze antwoordt: " Zo krijg ik meer lucht!"

Op de camping wil Lora vooral naar de speeltuin, daar heeft ze haar hele eigen rituelen ontwikkeld die ze dus ook iedere keer herhaalt. Zo hangt er een pictogrammen bord als je de speeltuin inloopt waarop staat wat allemaal verboden is. Gestructureerd loopt ze de plaatsjes, telkens weer, allemaal na, en laat ons weten dat we er niet mogen eten, niet mogen roken, skelteren, niet mogen ballen en dat er geen honden mogen komen. Ze zegt dan telkens weer dat het namelijk vies zou zijn als die honden dan zouden komen poepen!! 
Vervolgens zei ze vanochtend nog erbij: 
"Ik ga ook nooit roken, want van roken ga je dood!" 
Als ze uitgespeeld is in de speeltuin wil ze naar de miniclub, dat is volgens haar de kleuterschool waar ze mag knutselen...Het is een grote houten keet helemaal gevuld met speelgoed. En zo krijgt ons dametje de tijd wel om en trampelen wij achter haar aan...

En toch heb ik zo nu en dan ook de behoefte om even helemaal alleen erop uit te trekken. Even in mijn eigen tempo en met alleen mijn eigen gedachten tot rust komen...of ja, tot rust komen, ik weet niet of dat precies is wat ik zoek, want dan zou ik beter een dutje kunnen gaan doen. Ik zoek juist weer nieuwe energie, en inspiratie. Ik ben nieuwsgierig naar het leven in Tsjechië, hoe het zou zijn om hier te wonen. Niet omdat ik zou willen emigreren, maar gewoon omdat voor mij het verplaatsen in het leven van een ander, een vorm van rust geeft omdat ik even afstand neem van mijn eigen leven. Van een afstand gezien kan ik veel beter relativeren, en kom ik soms tot weer nieuwe inzichten of ideeën en dat laadt mijn batterij ook weer op. 
Dus zo ben ik ook in de afgelopen dagen al een paar keer een zogenaamd "pakje boter" gaan halen, met het verschil dat ik wel terug keer naar mijn gezin natuurlijk. Ik geniet van mijn uurtje ogenschijnlijke vrijheid. Ik neem de auto en begin te rijden, met de radio op een lokale zender afgestemd, zodat ik een glimp van het lokale leven kan meepikken...heerlijk...

Uiteindelijk heb ik bij de lokale supermarkt toch ook echt nog een pakje boter meegenomen zodat we morgenvroeg alleen nog de croissantjes hoeven te halen...

Žít život!