Het watermeloen dilemma

Leestijd 11 minuten

Om het gemis te overbruggen gaan we dus in dezelfde periode naar de camping, in Mesenich...aan de Moezel. Een prachtig gelegen camping met uitzicht op een oogstrelend gebergte.

En zoals dat gaat op de camping, is het altijd afwachten wie je tijdelijke camping familie gaat zijn. We staan in een kleine “straat” met aan iedere kant plaats voor 6 tenten/caravans. Bij aankomst staat een meisje van het animatieteam ons vrolijk dansend op te wachten. Wat een hartelijk welkom!

Toch voel ik nog enige stress omdat er onweer en regen voorspeld is vandaag en we de vouwwagen graag droog willen opzetten. Gelukkig blijken de voorspellingen totaal niet correct en zetten we ons tijdelijke huis op in de brandende zon. Dan is het tijd voor rust, en bekijken we alle andere familieleden om ons heen. Lora ziet gelijk een meisje van haar leeftijd en besluit vriendinnen te worden..Julia heet ze. Zo makkelijk gaat dat op de camping. En ook naast ons staat genoeg potentieel voor nog meer vriendschappen.

Enige nadeel is dat het mobiele data netwerk alleen op edge blijkt te werken op de camping. Net nu we graag van onze zoon de foto’s willen blijven ontvangen. Een beetje behelpen is het dus wel, maar ook dat hoort bij het campingleven. Na een nacht zijn de foto’s meestel wel binnen en zo blijven we toch een beetje in contact...

De dagen zijn verder ineens gevuld met niets...of ja, weinig. Verplicht vervelen, het schijnt goed te zijn om te ontspannen lees ik. Laat ik dat dan maar eens gaan doen deze weken. Gewoon zitten en niets doen. Nou ja, niets...dat is bijna onmogelijk, dus kan ik het niet laten om me heen te kijken, verhalen te verzinnen in mijn hoofd, en soms contact te maken met familie die me aanspreekt. Maar lang niet iedereen is even toegankelijk...er blijken toch wel erg veel soorten camping-bezoekers te zijn. Ik heb geprobeerd ze te vangen in een top 20...welke camping ganger ben jij?

1. Ik kom hier al 20 jaar types
2. Ik zit hier al twee weken dus vraag mij maar types
3. Ik bekijk alles vanuit mijn tent, dus laat me verder met rust type
4. Wie ben jij? Of wacht ik zal je eerst alles vertellen over wie ik zelf ben-types
5. Zonder kinderen types die spijt hebben dat ze naast onze tent terecht gekomen zijn
6. Ik ga op vakantie en krijg steeds bezoek types ;)
7. Ik ben de hele dag op pad dus je ziet me niet-types
8. Pilsje in de hand zodra de bistro open is-types
9. Waarom kleren als je ook in je pyjama over de camping kunt-types
10. Kijk eens hoe leuk ik ben-types
11. De mijne is groter dan de jouwe types (ik neem aan de tent/caravan)
12. laissez-faire met die kinderen want de rest van de ouders let wel op onze kids-types
13. Ook in de vakantie houden we orde en structuur dus tanden poetsen om 19:00 ook al bieden de kinderen luidkeels protest-types
14. Waar is de F***** WIFI-types
15. Hoor eens hoe gezellig wij lachen-types
16. Ook op vakantie ga ik niet zonder make-up de tent uit-types
17. Bier heeft dit prachtige lichaam geschapen-en trots daarop-types
18. Ik lees alleen mijn boek en observeer ondertussen alles en iedereen-types
19. Op vakantie neem ik gewoon mijn volledige huisraad mee zodat het net als thuis is inclusief de aardappels, hagelslag en tv-types
20. Laat mij die afwas maar doen-types (we missen je Jan ;)

En zo gaan de dagen wifi-arm voorbij...we krijgen nog bezoek van oma Marjan en Jan met wie we het safari-park in Daun bezoeken en naar 1 van de langste voetganger- hangbruggen van Europa gaan. Alsof ze aantik-estafette speelde wisselde het bezoek zich af met dat van José, Fernand, Max en Tren. Heerlijk om weer bij te kletsen en samen te genieten van het vakantiegevoel. 

Ondertussen heeft Lora inmiddels ook een heftige vriendschap met Kim gesloten. Twee schatjes bij elkaar. Maar Kim was er al twee weken dus zij gaan op donderdag alweer naar huis. Bij het afscheid krijgen we een super grote watermeloen van de ouders van Kim. Er was echt geen plek meer voor in de auto...:)

Lekker hoor, zo’n watermeloen, en zeker met het prachtige zonnige weer dat we eigenlijk al iedere dag hebben. Maar hoe snijden we zo’n meloen? Hebben we zo’n groot mes bij ons? Vraag ik me af...och, we kunnen ook de buren vragen of zij een groot mes hebben en dan geven we ze in ruil de helft van de meloen. Die hele meloen is toch veel teveel voor ons. Maar terwijl ik me nog zit te bedenken welke buren ik dan zal vragen (omdat ik eerst wil beredeneren wie het meest waarschijnlijk een groot mes bij zich zal hebben), heeft Tally de meloen al in partjes gesneden...met een klein kartelmes...Geweldig! Maar nu? Wat zullen we met die halve meloen doen, want dat is toch veel teveel, en ons inimini ijskastje zit al propvol. 

Het is te warm om hem in de tent te bewaren, dus wie gaat hem krijgen. Alle buren zijn inmiddels verwisseld en we hebben nog niet echt kennis gemaakt met de nieuwe lichting. Dit zijn echte breinkrakers voor mij. Ik kan zo ingewikkeld doen over de vraag wie we nu die meloen gaan geven dat Tally uiteindelijk lachend voorstelt om hem dan maar gewoon weg te gooien. Dat natuurlijk zeker niet. 

Dus stel ik voor dat we hem gewoon ook in partjes snijden en dat ik dan bij alle tenten langs ga om ze een stukje meloen aan te bieden. Hehe...waarom had ik dat niet eerder bedacht. Zo heb ik geen last van mijn geweten dat ik iemand benadeel...en is hij dus eerlijk gedeeld....en kon ik gelijk met iedereen effe een praatje maken... :) 

Alleen door te delen kun je (watermeloen)geluk vermenigvuldigen :)